door De Februaristaking van 1941 is een gedenkwaardig hoofdstuk in de geschiedenis van Amsterdam en de Tweede Wereldoorlog in Nederland. Het was een moedige daad van burgerlijke ongehoorzaamheid tegen de Duitse bezetter en een protest tegen de toenemende Jodenvervolging. In februari 1941 escaleerde de Jodenvervolging in Amsterdam. Na een reeks confrontaties tussen de Duitse autoriteiten en Joodse burgers in de Jodenbuurt, werd een groot aantal Joodse mannen gearresteerd en naar concentratiekampen gestuurd. Deze gebeurtenissen leidden tot een golf van verontwaardiging onder de Amsterdammers.
De staking begon op 25 februari, georganiseerd door de communistische partij en gesteund door verschillende vakbonden. Tramchauffeurs, fabrieksarbeiders, ambtenaren en anderen legden massaal het werk neer en gingen de straat op om te protesteren. De staking verspreidde zich snel naar andere delen van Nederland.
De Duitse reactie was snel en gewelddadig, maar de staking had een diepgaand effect. Het was de eerste en enige massale openbare protest tegen de Jodenvervolging in bezet Europa. Hoewel de directe resultaten beperkt waren, was het een belangrijk teken van verzet en solidariteit.
Elk jaar wordt de Februaristaking herdacht bij het monument ‘De Dokwerker’ op het Jonas Daniël Meijerplein in Amsterdam, het hart van wat eens de Joodse wijk van de stad was.
